90° Νorth

Ένα ταξίδι στο Βόρειο Πόλο, για πολλούς είναι ίσως μια χίμαιρα και μια περιπέτεια πέρα από κάθε ανθρώπινο όριο. Για κάποιους άλλους είναι μόνο μια προσδοκία, που μάλλον θα μείνει για πάντα ανεκπλήρωτη. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι, που περιμένουν απλώς τις κατάλληλες συνθήκες μέχρι να φτάσουν στο στόχο τους.

• Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σημειωθεί πως ο Βόρειος Πόλος δεν βρίσκεται επάνω σε μάζα γης όπως ο Νότιος Πόλος, αλλά στη μέση του Αρκτικού Ωκεανού. Η μεγαλύτερη έκταση της περιοχής γύρω από αυτόν είναι παγωμένη και κατά συνέπεια μπορεί κανείς τη κατάλληλη περίοδο να τον κατακτήσει με ski, ή έλκηθρα που τα σέρνουν εκπαιδευμένοι αρκτικοί σκύλοι. Η θέση του Βόρειου Πόλου είναι ένα περίπλοκο θέμα, δεδομένου πως υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί Πόλοι. Αν τοποθετήσετε το δάχτυλό σας στη κορυφή της γήινης σφαίρας, θα δείξετε στην ουσία τον γεωγραφικό Β. Πόλο, που είναι φυσικά εκείνος τον οποίο εννοεί ο περισσότερος κόσμος όταν μιλάει γι’ αυτόν. Στη συνέχεια έχουμε τον μαγνητικό Β. Πόλο που τον δείχνει μια πυξίδα, ο οποίος όμως δεν είναι σταθερός. Την τελευταία φορά υπολογίστηκε κάπου δυτικά της Β. Γροιλανδίας. Υπάρχουν επίσης ο γεωμαγνητικός Πόλος (ένα αρκετά περίπλοκο θέμα) και τέλος ο Αρκτικός Πόλος, που είναι το σημείο του Αρκτικού Ωκεανού το οποίο απέχει περισσότερο από τη ξηρά (περίπου 800km). Στον τελευταίο αυτό Πόλο, έχει γίνει μονάχα μια επιτυχημένη αποστολή και με τη βοήθεια αρκτικών σκύλων. Εν κατακλείδι, όταν θα μιλάμε στο άρθρο αυτό για τον Β. Πόλο, θα εννοούμε φυσικά τον γεωγραφικό Βόρειο Πόλο, ο οποίος και συγκεντρώνει την περισσότερη (μακράν) επισκεψιμότητα των διάφορων αποστολών
• O Βόρειος Πόλος είναι το βορειότερο σημείο της Γης και βρίσκεται στις 90° Νorth. Από αυτό το σημείο περνά και ο άξονας περιστροφής της Γης που τέμνει την επιφάνειά της. Από εδώ, οποιοδήποτε άλλο σημείο του πλανήτη μας είναι νότια. Ο δε πυθμένας κάτω από τον Β. Πόλο, βρίσκεται στα 4.302m.
• Το καλοκαίρι ο ήλιος στον Βόρειο Πόλο είναι συνεχώς πάνω από τον ορίζοντα, ενώ τον χειμώνα πέφτει κάτω από αυτόν. Λίγο πριν την ισημερία του Μαρτίου ο ήλιος ανατέλει, για να βρεθεί στο ψηλότερο σημείο του κατά το θερινό ηλιοστάσιο προς το τέλος Ιουνίου. Κατόπιν αρχίζει να βυθίζεται μέχρι να βασιλέψει, λίγο μετά την ισημερία του Σεπτεμβρίου.
• Στα περισσότερα σημεία της Γης, η τοπική ώρα καθορίζεται από τον μεσημβρινό. Επίσης είναι συγχρονισμένη με τη θέση του ήλιου στον ουρανό. Για παράδειγμα το μεσημέρι ο ήλιος βρίσκεται σχεδόν στο ψηλότερο σημείο του ουρανού. Στο Βόρειο Πόλο όμως όπου ο ήλιος ανατέλει και δύει μία φορά τον χρόνο ενώ οι μεσημβρινοί συγκλίνουν σε ένα σημείο, δεν υπάρχει εφαρμογή αυτής της λογικής. Για το λόγο αυτό και επειδή δεν υπάρχει μόνιμα ανθρώπινη παρουσία, οι αποστολές μπορούν να χρησιμοποιούν όποια ώρα είναι βολική γι’ αυτές, όπως για παράδειγμα εκείνη από το μέρος όπου ξεκίνησαν ή ακόμα την ώρα Greenwich.
• Arctic map & temperatures

Barneo North Pole Ice Camp

To 2002 ιδρύεται στον Βόρειο Πόλο η αρκτική βάση “Barneo” με την επιχορήγηση και εποπτεία της Ρωσικής γεωγραφικής υπηρεσίας. Είναι συνήθως ανοιχτή από τα μέσα του Mάρτη, μέχρι το τέλος του Απριλίου, όπου μπορεί να υποδεχθεί επιστήμονες και επισκέπτες απ’ όλο το κόσμο. Ειδικευμένοι operators οργανώνουν αποστολές στο Bόρειο Πόλο, οι οποίες μπορεί να έχουν πολύ σύντομη διάρκεια, ή να διαρκούν ακόμα και αρκετές ημέρες. Κάποιες από αυτές φυσικά είναι πολύ απαιτητικές εξ αντικειμένου (extreme skiing, diving ή skydiving), αλλά και γιατί διάφοροι κίνδυνοι εγκυμονούν σ’ ένα από τα πιο αφιλόξενα μέρη του πλανήτη. Το χειμώνα οι θερμοκρασίες ξεπερνούν τους -40° C, ενώ ακόμα και την άνοιξη κυμαίνονται ανάμεσα στους -20° C και -30° C. Η βάση την τελευταία φορά απείχε από τον Βόρειο Πόλο 101,4km και βρισκόταν στις 89° 31,5´ Νorth. Από εδώ ξεκινούν λοιπόν, όσοι εκτός από αντοχές, θέληση και ικανότητα, έχουν βεβαίως να διαθέσουν και το αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό που κοστίζουν αυτές οι αποστολές. Οι πιο συνηθισμένες δε από αυτές, ολοκληρώνονται με τη κατάκτηση του Βόρειου Πόλου και διενεργούνται είτε με ski, είτε με έλκηθρα που τα σέρνουν αρκτικοί σκύλοι, είτε με ελικόπτερα. Ο διάδρομος προσγείωσης της βάσης που διαμορφώνεται κάθε χρόνο εκ νέου (λόγω του ότι βρίσκεται πάνω σε παγόβουνο που μετακινείται συνεχώς), έχει μήκος περίπου 1200m και εκεί προσγειώνονται τα ρώσικα αεροσκάφη τύπου Antonov 74, που μεταφέρουν έκείνους που ονειρεύονται να κατακτήσουν τον Βόρειο Πόλο. Οι εγκαταστάσεις βέβαια της βάσης, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ειδικές σκηνές, οι οποίες όμως διατηρούν στο εσωτερικό τους περίπου μια θερμοκρασία 15° C. Οι σκηνές αυτές μπορούν να φιλοξενήσουν η κάθε μία 10 με 12 έπισκέπτες, ενώ υπάρχουν ειδικοί χώροι εστίασης, κουζίνας, τουαλέτας και βέβαια κάποιος γιατρός για έκτακτα περιστατικά.

• Barneo ice camp more infos
• Barneo ice camp chronicle

• Oργανωτές αποστολών

1. Polarexplorers
2. Icetrek Expeditions
3. VICAAR
4. Polar expeditions
5. Arctic World
6. Adventure network international
7. 7-Summits club
8. Børge Ousland expeditions
9. Oceanwide expeditions (Spitzbergen – Barneo ice camp (return) & οne day expedition to the North Pole by helicopter ≤ 10.000 euro: πρόκειται για το φτηνότερο ίσως πακέτο, χωρίς να περιλαμβάνεται βέβαια, το κομμάτι του ταξιδιού που αφορά τo νησί Spitzbergen).
10. Dmitry Shparo adventure club
11. North Pole Adventures
12. Ιce Axe expeditions

• Οι Αποστολές που διοργανώνονται από τους εξειδικευμένους operators, έχουν φυσικά σαν τελικό σκοπό το πάτημα ή τη κατάκτηση αν προτιμάτε του Βόρειου Πόλου. Αυτό μπορεί να γίνει με περισσότερο ή λιγότερο περιπετειώδεις τρόπους (helicopter, ski, snowmobile, skydiving, hot air balloon), που μπορεί να διαρκούν από λίγες ώρες μέχρι αρκετές ημέρες. Το κόστος φυσικά μιας τέτοιας αποστολής, είναι ανάλογο με τη διάρκεια αλλά και τη δραστηριότητα που θα προτιμήσει κανείς, ενώ οι τιμές κυμαίνονται περίπου από 10.000-30.000 euro (plus) ανά άτομο. Και βέβαια, εκτός απ’ τη δαπάνη σε χρήματα, απαιτείται άριστη φυσική κατάσταση, ειδικά εάν δοκιμάσετε να κατακτήσετε τον Βόρειο Πόλο κάνοντας ski.

Όλα βεβαίως αρχίζουν και τελειώνουν στη αρκτική βάση Barneo. Όμως στην ουσία το ταξίδι αρχίζει από το νησί Spitzbergen, από όπου πολλοί εξερευνητές ξεκίνησαν τις αποστολές τους. Εδώ λοιπόν συγκεντρώνουν οι operators τους επίδοξους κατακτητές του Βόρειου Πόλου, τους δίνουν τις απαραίτητες οδηγίες ή επεξηγήσεις ενδεχομένως, καθώς και τα απαραίτητα προσωπικά εφόδια ενός εκάστου. Στη συνέχεια με κάποιο αεροσκάφος τύπου Antonov 74 συνήθως, οι αποστολές ξεκινούν (εφ’ όσον το επιτρέπει ο καιρός) για την αρκτική βάση, όπου και φτάνουν περίπου μετά από 2.30´ ώρες. Στη βάση Barneo τακτοποιούνται οι επισκέπτες στις σκηνές τους και μετά από ένα τελευταίο briefing, αναλαμβάνουν δράση σύμφωνα με το πρόγραμμα. Η πτήση με το ελικόπτερο τύπου Μi-8 (συνήθως), είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να φτάσει κανείς στον Β. Πόλο απ’ τη βάση και διαρκεί κάπου 40´. Για περισσότερες λεπτομέρειες όλων των δραστηριοτήτων που προσφέρονται, καθώς και για τους όρους συμμετοχής, μπορείτε να ενημερωθείτε από τις ιστοσελίδες των operators που παρατίθενται ανωτέρω.

• Σχετικά με τις συνθήκες των αποστολών

Σε ένα τέτοιο ταξίδι, υπάρχουν και ορισμένα θέματα που θα πρέπει να έχει κανείς υπ’ όψιν του. Το κυρίαρχο φυσικά είναι αυτό των χαμηλών θερμοκρασιών. Ανάλογα δε με την εποχή, υπάρχουν και κάποια επι μέρους θέματα που σχετίζονται με τις θερμοκρασίες. Όσο δηλαδή πιο κοντά στον χειμώνα γίνει μια αποστολή, τόσο το κρύο θα είναι δρυμύτερο (-50° C). Όσο όμως πιο κοντά είναι στο καλοκαίρι, ναι μεν οι θερμοκρασίες είναι πιο υποφερτές, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κάποιες φορές και το πρόβλημα της διάσχισης παγωμένων υδάτων λόγω των πάγων που λειώνουν. Είτε λοιπόν θα πρέπει να κολυμπήσει κανείς, είτε να έχει στα εφόδια που κουβαλάει και ένα kayak. Η μορφολογία του πάγου επίσης είναι ένα ακόμα πρόβλημα. Μην φανταστείτε πως όλη παγωμένη έκταση μέχρι τον Β. Πόλο είναι μια ατέλειωτη ευθεία, όπου μπορεί κανείς να γλυστρά άνετα με τα χιονοπέδιλά του. Θα πρέπει να ξεπεραστούν εμπόδια πάγου, υπό μορφή ατακτοποίητα στοιβαγμένων παγωμένων μαζών, που κάποιες φορές ίσως φτάνουν έως και το ύψος ενός διώροφου κτιρίου. Το ότι προχωρά κανείς επάνω σε πάγο που μετακινείται, είναι και αυτό ένα ακόμη θέμα. Πολλές φορές κάποιος (πραγματικά άτυχος) μπορεί όλη την ημέρα να προχωρά με τα χιονοπέδιλά του, κι όμως στο τέλος αυτής να βρεθεί σε νοτιότερο σημείο από όταν ξεκίνησε. Οι πολικές αρκούδες φυσικά είναι κάτι που θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψιν. Βεβαίως, όλες οι αποστολές που διοργανώνονται από τους ειδικευμένους operators, έχουν υπολογίσει όλα αυτά που προαναφέραμε. Ο κάθε ενδιαφερόμενος λοιπόν, το μόνο που έχει να κάνει είναι να διαθέτει άριστη φυσική κατάσταση, να γνωρίζει φυσικά από ski αν επιλέξει αυτό το τρόπο της κατάκτησης του Πόλου, και να είναι διατεθημένος να κουβαλήσει με -30° C για κάποια χιλιόμετρα (ίσως αρκετά) το έλκηθρο με τα εφόδια που του αναλογούν. Το λιγότερο ίσως απ’ όλα, είναι πως θα πρέπει να διανυκτερεύσει με πολύ ενθουσιασμό βεβαίως, σε μια σκηνή που φυσικά έχει στήσει μόνος του. Μπορεί λοιπόν όλα αυτά να σας φαίνονται ανυπέρβλητα εμπόδια. Όμως δεν πρέπει να απογοητεύεστε και να εγκαταλείπετε το όνειρό σας. Υπάρχει και ένας περισσότερο εύκολος τρόπος να πατήσει κανείς στον Β. Πόλο. Έχετε τη δυνατότητα, να κατακτήσετε τις 90° North με κάποιο ελικόπτερο και φυσικά κατ’ ευθείαν από την αρκτική βάση Barneo. Και βέβαια, όλα σχεδόν τα όνειρα μπορούν κάποτε να γίνουν αλήθεια. Αρκεί μονάχα κανείς να το θέλει πολύ!

• North Pole WebCams

1. WebCam
2. WebCam

• more North Pole infos
• Arctic sunrise & sunset (North Pole – mid Arctic – Arctic circle)
• North Pole Marathon
• North Pole Cruise (from Helsinki)
• Poseidon Cruise to North Pole (from Helsinki)

• Map of Arctic Explorer’s Routes

To χρονικό μιας ανθρώπινης κατάκτησης

• 1886-1894: Ο Robert Peary, αξιωματικός του Ναυτικού των Η.Π.Α, αφιέρωσε την ζωή του στην κατάκτηση του Βόρειου Πόλου. Η αρχική του επαφή με την Aρκτική, ήταν με την πρώτη αποστολή του στη Γροιλανδία το 1886. Αργότερα, σε μια ακόμα αποστολή του στην βόρεια Γροιλανδία (1893), ο Peary απέδειξε πως επρόκειτο για ένα νησί και όχι για μια ήπειρο που έφτανε έως τον Πόλο. Όλα αυτά βεβαίως, αποτέλεσαν την προθέρμανση για τη πρώτη του προσπάθεια κατάκτησης του Βόρειου Πόλου.
• 1898-1902: Ο Peary, ηγείται αποστολής προς αναζήτηση του Βόρειου Πόλου, συνοδευόμενος από τον πιστό του φίλο και συνοδό Matthew Henson. Δεν κατορθώνει τότε να ξεπεράσει τον 84° παράλληλο, αλλά κάνει σημαντικές παρατηρήσεις στην Ellesmere Land.
• 1903: Ο Roald Amundsen θέτει μέγιστη προθεσμία πέντε χρόνων, για να ολοκληρώσει ένα ταξίδι στο οποίο θα μπορούσε να πραγματοποιήσει επιστημονικές μετρήσεις κοντά στον μαγνητικό πόλο και ακόμα να εγκαινιάσει το Βορειοδυτικό Πέρασμα μέσω του Βερίγγειου Πορθμού. Επτά άνθρωποι προετοιμάζονται για το ταξίδι αυτό. Στο αμπάρι του 20μετρου φαλαινοθηρικού Gjoa, υπάρχουν προμήθειες που αρκούν για πέντε χρόνια, καύσιμα για τις μηχανές, σκυλιά για έλκηθρα και άφθονος εφεδρικός εξοπλισμός. Στα 3 χρόνια του ταξιδιού (1903-1906), ο Νορβηγός ναυτικός και εξερευνητής, διέπλευσε πρώτος με το Gjoa το Βορειοδυτικό Πέρασμα, μια ύπουλη, κυκλωμένη από πάγους διαδρομή, που περιελίσσεται μεταξύ του ηπειρωτικού Βόρειου Καναδά και των Αρκτικών Καναδικών νησιών. Παρέμεινε δύο χρόνια στα νότια παράλια του King William Island, πραγματοποιώντας μαγνητικές, μετεωρολογικές, αστρονομικές, ζωολογικές, γεωγραφικές και ανθρωπολογικές παρατηρήσεις. Το Gjoa ξεχειμώνιασε για τρίτη φόρα, κοντά στις εκβολές του ποταμού Mackenzie, πριν καταφέρει να περάσει τον Βερίγγειο Πορθμό το 1906, στο ταξίδι της επιστροφής.
• 1908-1909: Νέα αποστολή του Peary με το πλοίο Theodore Roosevelt. Την 1η Μαρτίου, ο ίδιος και οι 23 άνδρες της ομάδας του, ξεκίνησαν από το νησί Ellesmere για την τρίτη και τελευταία αναζήτηση του Βόρειου Πόλου. Στις 6 Απριλίου 1909, έξι άνδρες: οι Peary, Henson και τέσσερις Inuit (Εσκιμώοι), θα είναι οι μοναδικοί μάρτυρες της ύψωσης της Αμερικανικής σημαίας στον Βόρειο Πόλο. Ο Peary ανακοινώνει την επίτευξη του στόχου, σε τηλεγράφημα που στέλνει στις Η.Π.Α. με το μήνυμα: «Η αστερόεσσα κυματίζει στον Βόρειο Πόλο». Δεν ήξερε ότι ένα άλλο τηλεγράφημα που έφτασε πέντε μέρες νωρίτερα, ανέφερε πως ο συμπατριώτης του Frederick Cook, ο γιατρός της αποστολής Peary στην Β. Γροιλανδία το 1891-92, είχε φτάσει στον Βόρειο Πόλο ένα χρόνο νωρίτερα, στις 21 Απριλίου 1908. Έκτοτε άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος μεταξύ τους, για το ποιός πραγματικά ήταν ο πρώτος που κατέκτησε τον Βόρειο Πόλο, ενώ υπάρχουν αρκετοί σήμερα, που υποστηρίζουν πως κανένας απ’ τους δύο δεν έφτασε εκεί πραγματικά.
• 1918: Ο Amundsen, αφήνει το πλοίο του να οδηγηθεί στον Βόρειο Πόλο από το θαλάσσιο ρεύμα, μα η προσπάθειά του αυτή καταλήγει σε αποτυχία, καθώς το καινούργιο πλοίο του, Maud, παγιδεύεται στους πάγους.
• 1921: Ο Roald Amundsen, διπλασιάζει τις πιθανότητες επιτυχίας της κατάκτησης του πόλου, αφήνοντας το Maud στα χέρια του πλοίαρχου Wisting, για να φτάσει ο ίδιος ως εκεί με πηδαλιουχούμενο αερόστατο από την Αλάσκα. Το πλοίο σχεδόν διαλύεται στους πάγους, ενώ χαλάει το σύστημα προσγείωσης του αερόστατου κατά την επιστροφή από εκπαιδευτική πτήση. Οι δύο προσπάθειες να φτάσει στον πόλο αποτυγχάνουν.
• 1926: Ο αξιωματικός του Ναυτικού των Η.Π.Α. Richard Byrd, ισχυρίζεται ότι στις 9 Μαΐου με το αεροπλάνο Josephine Ford, που απογειώθηκε από το Spitsbergen (Γροιλανδία), πέταξε πάνω από τον Βόρειο Πόλο. Συνεπιβάτης του, ο επίσης Αμερικανός Floyd Bennett, ενθουσιώδης οπαδός της αεροπορίας. Από στοιχεία που προκύπτουν από σημειώσεις του Byrd, αυτή η πτήση θεωρείται απίθανο να πραγματοποιήθηκε ποτέ.
  
• 1926: Ο Roald Amundsen, ο Lincoln Ellsworth και έντεκα ακόμη άτομα, ταξιδεύουν με το αερόστατο Norge, που σχεδίασε και πιλοτάρει ο αεροναυπηγός μηχανικός, συνταγματάρχης του Ιταλικού στρατού, Umberto Nobile. Το Norge απογειώνεται από το Svalbard και προσγειώνεται στην Αλάσκα, αφού πέταξε πάνω από τον Β. Πόλο στις 12 Μαΐου 1926.
• 1928: Ο συνταγματάρχης Umberto Nobile, αναχωρεί για δεύτερη φορά με αερόστατο για τον Βόρειο Πόλο. Φτάνει με επιτυχία στον πόλο, αλλά κατά την επιστροφή, το αερόστατο θα συντριβεί στους πάγους με αποτέλεσμα οκτώ από τα δεκάξι μέλη της αποστολής να χάσουν την ζωή τους. Ο Roald Amundsen ηγείται μιας από τις αποστολές διάσωσης που οργανώνονται. Αυτό θα είναι και το τελευταίο ταξίδι του στον παγωμένο Βορρά. Ο Amundsen σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα.
• 1937: Ο Ivan Papanin (USSR) και οι σύντροφοί του, αναχωρούν από το αρχιπέλαγος Franz-Josef με αεροπλάνο και εγκαθιστούν την πρώτη προσωρινή βάση στις 89° 26´ North, στις 21 Μαΐου. Οι Papanin, Evgueny Fedorov, Petr Chirchov και Ernest Krenkel, κάνουν μετεωρολογικές, υδρογραφικές και άλλες επιστημονικές παρατηρήσεις μέχρι να περισυλλεγούν από παγοθραυστικό, στις 19 Φεβρουαρίου 1938 κοντά στο Scoresby Sound.
• 1937: Το νησί Rudolf γίνεται κέντρο ανεφοδιασμού σοβιετικών αεροσκαφών που επιχειρούν υπέρ-αρκτικές πτήσεις. Δύο απ’ αυτές, με πιλότους τους Mikhail Gromov και Georgiy Baidukov, ξεκίνησαν από την Μόσχα και πετώντας πάνω από τον Βόρειο Πόλο, έφτασαν στις Ηνωμένες Πολιτείες σε τρεις μέρες. Μια τρίτη πτήση είχε τραγική έκβαση. Τον Αύγουστο του 1937, ο πιλότος Sigismund Levenavskiy, χάθηκε κάπου στην διαδρομή και οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν για τον εντοπισμό του απέβησαν άκαρπες.
• 1948: Τρία αεροσκάφη LI 2, με πιλότους τους Ivan Cherevichny, Kotov και Vitali Maslennikov, και τέσσερις Ρώσους επιστήμονες επιβάτες, προσγειώνονται στις 90° Νorth στις 23 Απριλίου.
• 1949: Οι Vitali Volovitch και Andrei Medvedef (USSR), πήδηξαν με αλεξίπτωτο στον Βόρειο Πόλο στις 9 Μαΐου.
• 1958: Πρώτη υποθαλάσσια άφιξη στις 90° North στις 3 Αυγούστου, από το πλήρωμα του Αμερικανικού πυρηνικού υποβρυχίου Nautilus.
• 1959: Το πυρηνικό υποβρύχιο Skate (Η.Π.Α.), είναι το πρώτο υποβρύχιο που σπάει τον πάγο και αναδύεται στον Βόρειο Πόλο στις 17 Μαρτίου.
• 1968: Ο Ralph Plaisted και οι τρεις Αμερικανοί σύντροφοί του είναι οι πρώτοι που φτάνουν στον Βόρειο πόλο με μηχανοκίνητα επίγεια μέσα (snowmobiles) στις 19 Απριλίου 1968. Πρόκειται για την πρώτη επιστημονικά εξακριβωμένη “επίγεια” άφιξη στον Βόρειο Πόλο, καθώς καταγράφηκε από μετεωρολογικό αεροπλάνο της Αεροπορίας των Η.Π.Α. (υποστήριξη από αέρα).
• 1969: Οι Wally Herbert, Kenneth Hedges, Allan Gili και Roy Koemer (Βρετανία), μέλη της αποστολής Trans-Arctic, επιχειρούν την διάσχιση του Αρκτικού Ωκεανού (Αλάσκα – Svalbard), με έλκηθρα που σέρνουν σκυλιά. Η πρώτη επίγεια μη μηχανοκίνητη άφιξη στον Βόρειο Πόλο σημειώνεται στις 6 Απριλίου (υποστήριξη από αέρα).
• 1971: Μια διεθνής αποστολή, αποτελούμενη από 4 Χιλιανούς, 2 Δανούς και 13 Inuit, αναχωρεί από το ακρωτήριο Columbia στις 2 Απριλίου με έλκηθρα σκύλων, φτάνει στις 90° North στις 19 Μαΐου και συνεχίζει ως την Βάση Τ3 (85° 04´ North), όπου καταλήγει στις 11 Ιουνίου.
• 1977: Το ατομικό παγοθραυστικό Arktika, είναι το πρώτο πλοίο που φτάνει από την επιφάνεια στις 90° North στις 17 Αυγούστου.
• 1978: Ο Kaneshige Ikeda, τρεις Ιάπωνες και ο Peter Peary (ο Inuit εγγονός του Robert Peary), αναχωρούν από το ακρωτήριο Columbia με έλκηθρο που σέρνουν σκυλιά και φτάνουν στις 90° North στις 28 Απριλίου (ανεφοδιασμός από αέρα).
• 1978: Ο Ιάπωνας Naomi Uemura, ξεκινάει από το ακρωτήριο Columbia με έλκηθρο σκύλων, φτάνει στις 90° North στις 6 Μαρτίου και γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που πραγματοποίησε αυτό το ταξίδι σόλο.
• 1979: Οι Ρώσοι Dmitri Shparo, Yuri Klemelevsky, Vladimir Ledenev, Anatoly Melnikov, Vassily Shishkarev, Vladimir Rakmanov και Vadim Davidov, ξεκινούν από το νησί Henrietta στις 16 Μαρτίου, φτάνουν στις 90° North στις 31 Μαΐου με σκι, χωρίς έλκηθρα (4 ανεφοδιασμοί). Είναι η πρώτη άφιξη στον Β. Πόλο χωρίς έλκηθρα σκύλων.
• 1984: Ο Jussi Kauma και οι πέντε σύντροφοί του (Φιλανδία), φτάνουν στις 90° North στις 20 Μαΐου, σέρνοντας τα pulkas τους με εφόδια.
• 1986: Οι D. Shparo, A. Fediakov, Y. Khemelevski, A. Rozoumienko, M. Malakhov, F. Konyukov, A. Bielaiev, V. Shishkarev, V. Ledenev, V. Kondratko, A. Melnikov, αναχώρησαν στις 29 Ιανουαρίου από την προσωρινή βάση PN-2 (82° North –174° 55´ West), έφτασαν στον πόλο και κατέληξαν στην βάση PN-27 (85°14´ North -147° East) στις 7 Μαρτίου, με σκι μεταφέροντας οι ίδιοι τον εξοπλισμό τους (1 ανεφοδιασμός).
• 1986: Οι W. Steger, P. Schurke, G. Carroll, Ann Bancroft (πρώτη γυναίκα στον Βόρειο Πόλο) από τις Η.Π.Α., Bobby και Richard Weber (Καναδάς), ξεκινούν με έλκηθρα σκύλων από το Drep Camp (Ellesmere) στις 8 Μαρτίου, φτάνουν στις 90° North στις 2 Μαΐου. Είναι η πρώτη αποστολή με έλκηθρα σκύλων στον Βόρειο Πόλο χωρίς ανεφοδιασμό.
• 1986: Ο Jean-Luis Etienne, αναχωρεί από το Ward-Hunt στις 9 Μαρτίου και φτάνει στις 90° North στις 11 Μαΐου (5 ανεφοδιασμοί). Είναι η πρώτη σόλο άφιξη στον πόλο χωρίς σκύλους με ανθρώπινες δυνάμεις.
• 1987: Ο S. Kazama (Ιαπωνία) φτάνει στις 90° North με μοτοσικλέτα, με υποστήριξη από snowmobile.
• 1988: Η Ρωσο-Καναδική αποστολή (D. Shparo, A. Beliaev, F. Konyukov, V. Ledenev, M. Malakhov, A. Melnikov, A. Fediakov, Y. Khmelevsky, V. Shishkarev – USSR – R. Weber, L. Dexter, C. Holloway, M. Buxton – Καναδάς), αναχωρεί από το ακρωτήριο Arkticheskiy, φτάνει στις 90° North στα τέλη του Απρίλη και συνεχίζει για το ακρωτήριο Columbia, όπου φτάνει μετά από 91 μέρες.
• 1989: Οι Robert Swan (GB), Mikhail Malakhov (USSR), Ruppert Summerson (GB), Darryl E. Roberts (USA), Hiro Onishi (Ιαπωνία), Graeme Joy (Αυστραλία), Arved Fuchs (Ali.) Angus Kaanerk Cockney (Inuit, Καναδάς) ξεκινούν από το ακρωτήριο Aldrich (Ellesmere Land) στις 20 Μαρτίου και φτάνουν στον Βόρειο Πόλο στις 14 Μαΐου, με τα πόδια, σέρνοντας τα έλκηθρα τους (με ανεφοδιασμούς).
• 1990: Ρωσική πενταμελής ομάδα (V. Chukov, V. Iarovoy, V. Loscits, A. Podriadchikov, V. Kaushan) αναχωρεί από το ακρωτήριο Arktichevsky στις 10 Μαρτίου και φτάνει στις 90° North στις 15 Μαϊου, με τα πόδια τραβώντας τα έλκηθρα μόνοι τους (ένας ανεφοδιασμός).
• 1990: Οι Νορβηγοί Borge Ousland και Erling Kagge, ξεκινούν από το Ward-Hunt στις 8 Μαρτίου, φτάνουν στις 90° North στις 4 Μαϊου, με τα πόδια (ένας ανεφοδιασμός)
• 1990: Ο Feodor Konyukov, φεύγει μόνος από το ακρωτήριο Arkticheskiy στις 2 Μαρτίου, φτάνει στις 90° North στις 5 Μαΐου, σέρνοντας το έλκηθρο με τις προμήθειές του, με μια μετακίνηση 200km από ελικόπτερο.
• 1991: Ο Κορεάτης Y. Hou Choi, φτάνει στις 90° North, σέρνοντας μόνος το έλκηθρο με τις προμήθειες (με ανεφοδιασμούς).
• 1992: Ο Καναδός Richard Weber και ο Ρώσος Mikhail Malakhov, αναχωρούν από το Ward-Hunt στις 13 Μαρτίου, φτάνουν σε πλάτος 89° 39΄ North στις 14 Ιουνίου και επιστρέφουν προς την κατεύθυνση του ακρωτηρίου Columbia (ανασύρονται από ελικόπτερο στις 88° 50΄ North στις 21 Ιουνίου) με τα πόδια, τραβώντας τα έλκηθρά τους και χωρίς ανεφοδιασμό.
• 1992: Οι Willy Gautvik και Per Einar Bakke (Νορβηγία), ξεκινούν από την Ρωσική πλευρά, φτάνουν στις 90° North στις 12 Μαΐου, σέρνοντας μόνοι τους έλκηθρα με τα εφόδιά τους. Στην διαδρομή δέχονται εφόδια από αέρα. Από τον πόλο συνεχίζουν προς τις Καναδικές ακτές μέχρι την αποκομιδή τους στις 88° 05´ North στις 3 Ιουνίου.
• 1994: Πρώτη σόλο άφιξη από τον Νορβηγό Borge Ousland, χωρίς υποστήριξη και καθόλου ανεφοδιασμό.
• 1995: Ο Richard Weber (Καναδάς) και ο Mikhail Malakhov (Ρωσία), ξεκινούν (για δεύτερη φορά μετά το 1992) από το Ward-Hunt στις 14 Φεβρουαρίου, φτάνουν στις 90° North και επιστρέφουν στο Ward-Hunt στις 15 Ιουνίου, μεταφέροντας μόνοι τους τις προμήθειες, χωρίς υποστήριξη.
• 1997: Ο Mitsuro Ohba (Ιαπωνία), ξεκινάει μόνος, σέρνοντας το έλκηθρό του, από το ακρωτήριο Arktichevsky στις 25 Φεβρουαρίου, φτάνει στις 89° 57´ North στις 3 Μαΐου χωρίς ανεφοδιασμό και συνεχίζει προς το ακρωτήριο Columbia, όπου φτάνει στις 24 Ιουνίου, μετά από 121 μέρες συνολικά και 4 ανεφοδιασμούς.
• 1997: Ομάδα 20 γυναικών (Βρετανία) με μορφή σκυταλοδρομίας (5 x 4) και επικεφαλείς τις Matty McNair και Denise Martin (Καναδάς) που συμπλήρωσαν ολόκληρη την διαδρομή, ξεκινούν από το Ward-Hunt στις 13 Μαρτίου και φτάνουν στον Βόρειο Πόλο στις 26 Μαΐου.
• 1999: Στις 24 Απριλίου, ο Αυστριακός Michael Wolff, ο Αμερικάνος Bob Wass και ο Βρετανός Bret Cormick, φέρνουν σε πέρας τη κατάκτηση του Βόρειου Πόλου κάτω απ’ το νερό.
• 2000: Οι Νορβηγοί Torry Larsen και Rune Gjeldness, αναχωρούν από το ακρωτήριο Arktichevsky στις 15 Φεβρουαρίου, φτάνουν στον Β. Πόλο στις 29 Απριλίου, σέρνοντας μόνοι τους τα έλκηθρα με τις προμήθειές τους και συνεχίζουν ως το ακρωτήριο Discovery (83° 04´ North), όπου φτάνουν στις 3 Ιουνίου. Πρόκειται για την πρώτη πλήρη διάσχιση του Αρκτικού Ωκεανού, χωρίς ανεφοδιασμό.
• 2007: Στις 2 Αυγούστου, γίνεται από τους Ρώσους η πρώτη επανδρωμένη κατάβαση με βαθυσκάφος στον πυθμένα του Βόρειου Πόλου. Στην αποστολή ηγείτο ο εξερευνητής Artur Chilingarov και τοποθετήθηκε συμβολικά στον πυθμένα η Ρώσικη σημαία. Το γεγονός λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο όπου όλες οι μεγάλες δυνάμεις καταλαβαίνουν πως λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας και της υποχώρησης των πάγων, κάποια στιγμή ίσως ανοίξουν νέες εκμεταλεύσιμε θαλάσσιες διαδρομές.
• 2009: Οι Ρώσοι με τη χορηγεία της εθνικής τους γεωγραφικής υπηρεσίας, κατακτούν τον Βόρειο Πόλο, με ειδικά κατασκευασμένα αμφίβια οχήματα. Αρχηγός της αποστολής ήταν ο εξερευνητής Vasily Elagin.