LISBON – PORTUGAL
«Saudade!»
«Fui bailar no meu batel além do mar cruel. E o mar bramindo, diz que eu fui roubar a luz sem par do teu olhar tão lindo. Vem saber se o mar terá razão, vem cá ver bailar meu coração. Se eu bailar no meu batel não vou ao mar cruel e nem lhe digo aonde eu fui cantar sorrir, bailar, viver, sonhar contigo. Vem saber se o mar terá razão vem cá ver bailar meu coração. Se eu bailar no meu batel não vou ao mar cruel e nem lhe digo aonde eu fui cantar sorrir, bailar, viver, sonhar contigo.»
«I went dancing on my barge beyond the cruel sea. And the sea roars, says that I went to steal the matchless light from your beautiful eyes. Come and see if the sea is right, come and see my heart dance. If I dance on my barge I won’t go to the cruel sea and won’t tell it where I went to sing, smile, dance, live, dream of you. Come and see if the sea is right, come and see my heart dance. If I dance on my barge I won’t go to the cruel sea and won’t tell you where I went to sing, smile, dance, live, dream of you.»
FADO
Alfama, Mouraria, Bairro Alto! Εκεί, στις γειτονιές αυτές της Λισσαβώνας, γεννήθηκε γύρω στο 1800 το Fado. Εκεί όπου μαζεύονταν οι ναυτικοί, σε ύποπτα μπαρ και καταγώγια μαζί με άλλους τυχοδιώκτες, για να εκφράσουν μέσα από τη μελαγχολική μουσική τους το αίσθημα της κάθε απώλειας, την ελπίδα στις δύσκολες στιγμές των φτωχών του τόπου τους, το κατευόδιο των παλληκαριών στο μπάρκο τους στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, ή έναν ανεκπλήρωτο μεγάλο έρωτα. Ένα από τα πρώτα τραγούδια του Fado εξάλλου, ήταν μια απαγορευμένη ιστορία αγάπης, ανάμεσα στη τσιγγάνα Maria Severa και τον ευγενή Κόμη του Vimioso. Η εμπειρία του Fado στη Λισσαβώνα, προσφέρει την αυθεντική ψυχή της πόλης, το αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού της. Το Fado μαγεύει με τα συναισθήματα που φέρνει. Αιχμαλωτίζει τη ζωή όπως είναι, όπως όταν αποκαλύπτονται και εναλλάσσονται η λύπη με τη χαρά σε μια στιγμή. Το Fado δεν μπορεί να εξηγηθεί με λόγια, είναι η μελαγχολία, είναι η νοσταλγία!
